Aan de slag

Daar zijn we weer met een update,

na onze avonturen op de boerderij zijn we dit weekend uitgenodigd om mee te gaan met 'girsbrigade' een soort kamp voor meisjes. Ze zouden een groot kampterein afhuren bij 1 van onze stranden waar we heel graag heen wilde "doubles bay" er zouden ook wat vaders mee gaan en 2 jongens, dus ook leuk voor mij. Over dit aanbod hoefde we dus niet na te denken. De ochtend dat we weg zouden gaan wouden we nu eventjes pukati forest in voor een korte wandeling, maar helaas werd dit een zware tramping tocht van 8 uur over zeer ruige "paden" omdat we een verkeerde afslag genomen hadden. eenmaal uit het bos heb ik de auto gehaald omdat Jolien geen stap meer kon zetten, we zijn toen we snel naar huis gereden want we moesten nog de auto vol laden met spullen voor girlsbrigade en vlug gaan rijden. We waren net op tijd om wat restjes te kunnen eten en beginnen met de afwas ( we zouden zo hier en daar helpen ) hierna vermoeid gedoucht, neergeploft en van het uitzicht over doubles bay genoten.
De ochtend erop vroeg eruit want er waren allerlei activiteiten geplant, naar het strand, tokkelbaal, kanoën etc. Maar het meest heeft iedereen genoten van de "waterslide" een grote zelfgemaakte glijbaan met water, het was een groot succes!! Na het eten ( en de afwas ) alvast naar huis gegaan, aangezien er de dag erna weinig voor ons te doen was.
Zondag een naar pahia gegaan, ( bay of Islands ) hier hebben we lekker bij een strand van het mooie uitzicht genoten, helaas was het wel heeeel erg druk met toeristen aangezien er die dag een cruiseschip was binnengekomen. s'avonds een barbecue van familie vrienden kennissen ( en onbekende ) van 1 van de zonden van ray en Sheryl! De jongelui is die avond flink doorgezakt bij de pooltafel, en we hebben veel gelachen.

Dinsdag zijn we weer vertrokken bij Ray en Sheryl, om onze reis verder te vervolgen naar het zuiden. Ons plan was om de noordkaap over te slaan, omdat het dik 150km heen en terug reiden was en volgens de meeste de weg erg saai was en het niet de moeite waard was. dus wouden direct richting pokeno rijden waar we een baantje konden krijgen. Op het moment dat we de een bord "cape Reinga" zagen hebben we het stuur omgegooid en zijn toch naar het noorden gereden. Na 80 km te hebben gereden besloten om de enige camping halverwege te pakken, omdat ik het niet ging redden de volle 150 extra kilometers die dag. Recht naast de camping lag een breed strand/duinen met hoge golven en spierwit zand... Wat een heel aparte ervaring was. Even in de zee gedoken en tentje opgezet.

De volgende ochtend was het mooi weer, en na een gebakken ei alweer rond 8e op weg. Aangekomen bij cape Reinga, bleken we als 1 van de eerste te zijn, en konden in alle rust naar de cape, en als je daar staat is het een machtig gevoel. Alsof je op het einde van de wereld staat. Toen een korte maar zware wandeling gemaakt naar het strand, vlak langs steile kliffen en ruwe zee. En voor de eerste busladingen toeristen aankwamen alweer op onze terug weg naar een wat afgelegen camping gereden, waar volgens de loneley planet 1 van de mooiste stranden van nieuw Zeeland is. Spirits bay.... En wauw, ook weer fantastisch mooi! ( het houd niet op ) Helaas hadden we erg slecht weer en zijn weinig uit de auto geweest, alleen met zonsondergang ben ik op het strand geweest. De zon ging eerst achter enorme bloemkoolwolken, waarna hij eronder door scheen en de golven een soort gouden randen kregen vlak voordat ze omvielen. Ook de grote groene bergen, rotsen met grotten werden verlicht en leek wel een soort groen licht uit te stralen terwijl de wolken allerlei rode oranje en gele kleuren kregen. Het was een zeer mooie zonsondergang.

Volgende ochtend vroeg op pad, naar de enorme zandduinen. Uit het niets rijzen echt enorm stijle hellingen van strandzand tientallen meters omhoog, alsof er ineens een stukje Sahara in nieuw Zeeland was gedropt. Je kunt er boards huren, en er met een noodgang vanaf. Maar Jolien en ik hebben een bodyboard, en dachten dat het daarmee ook wel ging. Helaas was deze te stroef en tot grote pret van jolien en wat andere toeristen sloeg ik een paar keer plat op me gezicht. Toch te eigenwijs om board te huren maar een stukje gewandeld. Met wat stopjes bij b.v. 90mile beach naar tane mahute, lord of de forest, de grootste kaurieboom van nieuw Zeeland. Kauriebomen bedekte vroeger heel nieuw Zeeland maar zijn nu op enkele plaatsen te vinden, maar ze zijn heel erg belangrijk voor nieuw zeelanders.
Nadat we "de boom" hadden gezien een camping in de buurt opgezocht.
Na een goede nacht slaap alweer vroeg op en na een warme douche ( eindelijk een camping die een warme douche had, in plaats van een rivier o.i.d. ) naar Auckland gereden om de autopapieren op te halen die naar ons "huisadres" hostel the fat camel gestuurd waren. Ook even langs onze nieuwe werkgevers gereden, omdat we via de telefoon geen contact kregen. We kunnen begin van de week terecht, dus nog een goed weekend voor de boeg. We besloten om een paar dagen op 1 camping in de coromandel te blijven, een beetje rust want ik had al heel veel gereden de laatste dagen. We hebben daar wat korte wandelingen en 1 tramp tocht gemaakt (tramping is soort off road wandelen, zeer zware wandeltochten) gemaakt en in de rivieren gezwommen. Vuurtje gestookt en biertjes gedronken in de zon.
Ook hebben we gekookt op ons vuur macaroni met tomaat, ei en worst we waren hier erg trots op. Bovendien hebben we onze gasfles weer een beetje bespaart omdat we die een par dagen niet nodig hadden.
Maandag vertrokken richting pokeno, we zijn nog wel gestopt bij een stuk zee dat 2 x per dag droog valt en er zouden giga veel zeevogels moeten zijn.. Maar was eigenlijk saaie boel, dus vroeg gearriveerd bij ons nieuwe huisje voor komende weken.

We kwamen aanrijden en zagen een heel schattig maar ruim huisje staan, met een mooie tuin en mooi uitzicht. Dit kon het niet zijn dachten wij, maar het bleek ons nieuwe huis te zijn. Een huis gebouwd in 1850 ongeveer en is het oudste gebouw in de omgeving. Een Engelse stijl met allerlei tierelantijntjes en kleurtjes ( een pipi huis ) en Jolien vind het fantasties. We gaan hier komende tijd in de tuin en in het huis aan het werk, tuin heeft wat onderhoud nodig en het huis een likje verf. We kregen een rondleiding met de auto over zijn terrein, hij doet heel veel aan natuurbehoud en het zijn halve terrein is bos. Er zijn allerlei inheemse dieren, en planten ( de rest word afgeschoten of weg gezaagd ). Hij zorgt dat er altijd een goede samenhang is van alle planten en dieren. En anders word er wat geschoten, voor eigen consumptie. Zo zijn er; wilde geiten,konijnen,kalkoenen,fazanten,kippen,eenden, .heel veel vogelsoorten, en alles wat ik nog niet weet of vergeten ben. morgen laat hij ook 200 bijenkorven plaatsen ( en s'middags werd hij gestoken, blijkt hij alergies te zijn ) S'avonds
kregen we een uitgebreide maaltijd met zalm asperges lekkere biertjes etc etc, ( behoorlijk luxe, dus dat belooft wat ) en ook onze koelkast werd goed gevuld met allerlei lekkers.
Dinsdagochtend vroeg begonnen, er moest een stuk gras geharkt worden, zodat we zinder brandgevaar snoeiafval konden verbranden. Na takken te hebben weg gezaagd dus een flink vuurtje maken, die door de wind helaas steeds uit ging. S'avonds lekker samen in ons huisje gekookt en gechilled, wantAndrew is in het ziekenhuis met ze bijensteek ( komt er weer bovenop ) nu onder het genot van Irish coffee ons verslag typen.